понеделник, 7 юли 2008 г.

за всичко което не стига

Нагледно всичко за което се вдигам на пръсти за да взема си е струвало.Слава богу не е било оголена жица или нечие око в процеп на притворена врата.Ми ето- присягам се за повече от светлината на деня и просветлява ми перчема .Изгарят ми обаче миглите от взиране.Та казваше ми мама опичай си акъла , а ето колко грешно съм разбрала туй послание.И умната! ми викаше и Горе главата!Да бе фиксирала поне додето вирната ми е зурлата да меря барем на крачката си финансията.Последствия се очертават после , то мене кво ми пречи, но ето че се очертах един безмерен издухвач на никаквости всякакви . Разкошно опропастявам добри намерения а когато се впрегна се издигамдо едни кристално чисти в същността си усуквания и гнило-ментални подвеждания.За непокрити добронамерености ви намеквам...